Wednesday 5 September 2012

ကဆုန္လမွာေရးတဲ့ဖူးစာ

ျပည္ျမိဳ ့ေရႊဆံေတာ္ဘုရားေပၚတြင္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ့ရွိသည့္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းပြဲက ထံုးစံအတိုင္း စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပေနသည္။ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚတြင္ ဘုရားဖူးမ်ားျဖင့္ က်ိတ္က်ိတ္တိုး ေနသကဲ့သို ့ ေဗာဓိေညာင္ပင္နားတြင္လဲ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေနသူမ်ားေၾကာင့္ တိုးမေပါက္ေအာင္ ျဖစ္ေန၏။ ညီညီလဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေရႊဆံေတာ္ဘုရားေပၚသုိ ့ ေရာက္ေနသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အတင္းေခၚသျဖင့္ မေကာင္းတတ္၍ လိုက္လာခဲ့ရေသာ္လဲ ဒီလို လူအမ်ား စုစု စုစုျဖင့္ ရႈတ္ေထြးေနတတ္သည့္ ေနရာမ်ဳိးကို သူမလာခ်င္။ ဒီေကာင္ေတြက ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းခ်င္ယံု သက္သက္ လာျခင္းမဟုတ္ဘူး ဆိုတာကုိလဲ သူသိသည္။ ဘုရားလဲ ဖူးရင္း လိပ္ဥလဲ တူးရင္း လာၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ခုလဲ သူေရပံုးဆြဲျပီး ေဗာဓိေညာင္ပင္နားကုိ ေရာက္ေတာ့ သူ ့အနားတြင္ တစ္ေယာက္မွ မရွိၾကေတာ့။ ဘုရားအရင္ မဖူးဘဲ ေကာင္မေလးေတြ အုပ္စုနားကုိ သြားျပီး လိပ္ဥ အရင္ တူးေနၾကဟန္ တူသည္။ ေဗာဓိေညာင္ပင္နားတြင္ လူငယ္မ်ားက ပိုမ်ားသည္။ စရင္းေနာက္ရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖင့္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္း ေနၾကသည္ကုိ ျမင္ရ ေတြ ့ရသည္မွာ အလြန္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ သူလဲ စိတ္လုိလက္ရျဖင့္ ေညာင္ေရ သြန္းေလာင္းေနစဥ္-

"ဗြမ္း..."
"ဟာ..."

ေညာင္ပင္၏ တဖက္မွ ပက္လုိက္သည့္ ေရေၾကာင့္ သူ ့ခါးေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး စိုရႊဲသြားသည္။ သူ ့ေအာ္သံကို ၾကားသျဖင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ေကာင္မေလး တခ်ဳိ ့ႏွင့္ အဖြဲ ့က်ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အနားသို ့ေရာက္လာၾကသည္။ 

"ညီညီ... ဘာျဖစ္လုိ ့လဲ"
"ေရကို ဘယ္လို ပက္လဲ မသိဘူးကြာ... ဒီမွာစိုကုန္ျပီ..."
"ေအးကြာ ဒီဘက္မွာလဲ လူေတြရွိေနတာကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေလးေတာ့ ပက္မွေပါ့"
"လူရွိမွန္း သိသိၾကီးကို တမင္ပက္တာ ျဖစ္မယ္... ငါသြားရွင္းမယ္"

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ထြက္သြားသည့္ သန္းဦးကို ညီညီႏွင့္ လႈိင္ျမင့္တို ့တားထားလုိက္ရသည္။ ဒီေကာင္က သူတို ့အဖြဲ ့ထဲတြင္ ငပြၾကီး... ထစ္ခနဲရွိလွ်င္ ရုိက္ခ်င္ပုတ္ခ်င္စိတ္ျဖင့္ အျမဲလက္ယားေနတတ္သည့္ေကာင္ ျဖစ္၏။ 

"ေန... ေန... သန္းဦး  ျပႆနာ သြားရွာမေနနဲ ့ထားလုိက္ ဘုရားေပၚမွာ ျပႆနာျဖစ္ရင္ မေကာင္းဘူး"

တဖက္လူက မေတာ္တစ ေရျဖင့္ ပက္မိသလို ျဖစ္သြားသည္ကို အထင္မွားျပီး ျပႆနာ သြားရွာမိလွ်င္ မေကာင္း...။  ျပႆနာက အက်ယ္က်ယ္ ျဖစ္လာျပန္လွ်င္လဲ ဘုရားေပၚၾကီးမွာ...။ ထို ့ေၾကာင့္ သန္းဦးကို တားထားလုိက္ရသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး စိုရႊဲသြားသျဖင့္ သူစိတ္ေတာ့ နဲနဲ ညစ္သြားသည္။ ေရစိုေနသည့္ ပုဆိုးက သူ ့ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုးကို တုတ္ေႏွာင္ထားသလုိ ခံစားေနရ၏။ လမ္းေလွ်ာက္လွ်င္လဲ တုန္ ့ဆိုင္းျပီး ေလွ်ာက္ရတာမလြယ္။ ပိုဆိုးသည္က ဒီေန ့မွ ဝတ္လာမိသည့္ ပေလကပ္ပုဆိုးက ေရစိုသည့္အခါ အသားကပ္ပမာ ျဖစ္ေနျပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ အေရာင္ကိုပင္ အတိုင္းသား ျမင္ေနရ၏။ ထို ့ေၾကာင့္ ညီညီ့မွာ ပို၍ အေနရခက္လာသျဖင့္ ထိုေနရာမွ ျမန္ျမန္ျပန္ထြက္ရန္ ေရပံုးထဲမွ ေရကို ျမန္ျမန္ကုန္ေအာင္ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ေလာင္းလိုက္သည္။ ထိုစဥ္...

"ဗြမ္း..."
"ဖလူး... ဖူး... ဟူး..."

ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ ေဒါသက ေထာင္းခနဲ ထြက္သြား၏။ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ေရပံုးျဖင့္ ခ်ိန္ပက္လုိက္ျခင္းက မေတာ္တဆ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့။ တမင္သက္သက္ လူကို လွမ္းပက္ျခင္း ျဖစ္မည္။ လူတကိုယ္လံုးလဲ စိုရႊဲသြားသည္။ ေရလဲ မြန္းသြားျခင္းေၾကာင့္ မႊန္ထူသြားျပီး စိတ္လဲ ေတာ္ေတာ္ေလး တိုသြားမိ၏။ တမင္လုပ္ေၾကာင္းကုိ ပိုမိုခိုင္လံုေစသည့္ ရယ္သံသဲ့သဲ့ကလဲ ေညာင္ပင္ တဖက္မွ ပ်ံ ့လြင့္လာသည္။

"ေတာက္"

ေတာက္တစ္ခ်က္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ေခါက္မိရင္း ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္ ေညာင္ပင္တစ္ဘက္ကို ညီညီ တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းပင္ မသိလုိက္။ ေညာင္ပင္ တဖက္ကို ေရာက္ေတာ့ ျပံဳးစစ မ်က္ႏွာေပးမ်ားျဖင့္ သူ ့ကို ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည့္ မိန္းမပ်ဳိတစ္သိုက္ကို ေတြ ့လုိက္ရ၏။ သူမတို ့ရယ္ျပံဳးခ်င္ေလာက္ေအာင္ သူ ့တစ္ကိုယ္လံုးလဲ စိုရႊဲေနျပီး ၾကြက္စုတ္ပမာ ျဖစ္ေနျပီ။

"ဘယ္သူ ေရနဲ ့ပက္လုိက္တာလဲ"
 
ေဒါသေၾကာင့္ သူ ့အသံတုိ ့မာထန္ေနသည္။ ေကာင္မေလးမ်ားက ျပန္မေျဖၾက။ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို အတင္းထိန္းထားၾကရသည့္ မ်က္ႏွာေပးမ်ားျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ေနၾက၏။ ဘာစကားျပန္မွ ျပန္မရ။ ေကာင္မေလး တစ္သိုက္၏ မထီမဲ့ျမင္ အမူအရာေၾကာင့္ သူ ့ေဒါသတို ပို၍ ေပါက္ကြဲသြားရသည္။

" ေမးေနတာ မၾကားဘူးလား။ မင္းတုိ ့မွာ နားမပါဘူးလား"
"အမေလး... ေလး... ေလး... ေယာက္က်ားၾကီးတန္မဲ့နဲ ့ႏႈတ္သီးေကာင္း လွ်ာပါး ျဖစ္ေနလိုက္ပံုမ်ား၊ စြာလွခ်ည္လား"

အနက္ေရာင္ ဝမ္းဆက္ကို ထက္ေအာက္ ဆင္တူဝတ္ဆင္ထားသည့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က ေရွ့ကို ထြက္လာျပီး ရန္ေတြ ့သည္။

"မင္းလား... ငါ့ကို ေရနဲ ့ပက္လိုက္တာ"
"ဟုတ္တယ္ ဘာျဖစ္လဲ.... ေညာင္ေရသြန္းရင္း မေတာ္တဆ ပက္မိသြားတာ ဘာျဖစ္လဲ... ဒါမေတာ္တဆ ျဖစ္တာဘဲ"
"ဒါမေတာ္တဆ မဟုတ္ဘူး... မင္း...တမင္လုပ္တာ"
"ေဟ့... ညီညီ... ဘာလဲ... ဘာျဖစ္တာလဲ"

အသံႏွင့္အတူ သူတို ့စကားမ်ားေနသည့္ ေနရာသို ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေရာက္လာၾကသည္။

"ဒီမွာကြာ မိန္းမတန္မဲ့ လူကုိ ေရနဲ ့ခိုးပက္တယ္"
"ဘာရွင့္... ဘယ္သူက ခိုးပက္လို ့လဲ။ ရွင္စကားေျပာတာ ၾကည့္ေျပာေနာ္"

အနားေရာက္လာသည့္ သန္းဦးက ေဒါသေပါက္ကြဲေနသည့္ သူ ့နားကပ္ျပီး တိုးတိုးေလးကပ္ ေျပာသည္။

"ညီညီ... အဲဒါ ဖိဆစ္ကကြင္း ပိုးသားျဖဴေလ မင္းမသိဘူးလား"
"သူ ့ဘာသာသူ ကြင္းမကလို ့ကင္းျဖစ္ျဖစ္ကြာ... ဂရုစိုက္စရာလား"
"ဘယ္သူကလဲ ဂရုစိုက္ခိုင္းေနလုိ ့လဲ။ ေရနဲ ့မေတာ္တဆေလး ပက္မိသြားတာကို ျဖစ္ေနလိုက္တာမ်ား ေယာက္က်ားမဟုတ္တဲ့ အတုိင္းဘဲ"
"ဘာကြ... မင္းဘာေျပာလိုက္တယ္"

ေကာင္မေလးက တစ္ခြန္းမခံ ဇတ္ဇတ္ၾကဲေလး ျဖစ္ေနသည္။ သူတို ့က ရန္လာစျပီး၊ သူတို ့ကဘဲ ရန္လာေထာင္ေနျပန္ေတာ့ ညီညီ့ ေဒါသတုိ ့ပို၍ ေပါက္ကြဲသြားရ၏။ ေဒါသေၾကာင့္ အသားတို ့ပင္ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ သို ့ေသာ္ တဖက္က မိန္းကေလး ဆိုသည့္ အသိျဖင့္ ကုိယ့္ေဒါသကို ျပန္ထိန္းေနရ၏။

"ဘာလဲ မၾကားလုိက္ဘူးလား... နားေလးေနလား... သူမ်ားေတြလဲ ဒီလိုဘဲ တမင္တကာေတာင္ ေရလုိက္ ပက္ေနၾကေသးတာ သူ ့က်မွ လာအျဖစ္သည္းျပေနတယ္"
"ေၾသာ... ဒါဆို မင္းဝန္ခံျပီေပါ့ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္... အျမင္ကပ္လို ့ၾကည့္မရလုိ ့တမင္ပက္လိုက္တာ ဘာျဖစ္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ..."

ေျခဖ်ားေလးေထာက္ ေခါင္းေလး ေမာ့ကာ ေမာ့ကာျဖင့္ ရန္ေတြ ့ေနသည့္ ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ျပီး သူအသဲယားသြားသည္။ သူမ ကိုယ္တုိင္လဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေဒါသ ထြက္ေနဟန္တူသည္ ႏွာသီးထိပ္ေလးပင္ ရဲေနသည္။

"ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ဟုတ္လား။ ေအး... ကဲ... ဒီလုိ လုပ္ခ်င္တယ္ကြာ"
"...ဗြမ္း..."

လႈိင္ျမင့္ လက္ထဲမွ ေရပံုးကို ဆြဲယူျပီး ေကာင္မေလးကို ေခါင္းေပၚမွ ေလာင္းခ်လုိက္သည္။

"ဟင္... နင္... နင္..."
"ဘာလဲ မေက်နပ္ဘူးလား... နင္ဘဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲဆို... ခု... မွတ္ျပီလား"
"နင္က ဒီလိုလား... ရတယ္ေလ... "

ဟုဆိုကာ ေကာင္မေလးက သူ ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား လက္ထဲမွ ေရပံုးမ်ားကို ဆြဲယူျပီး ညီညီ့ကို ျပန္ေလာင္းသည္။ ညီညီကလဲ သူမကို ျပန္ေလာင္းသည္။ ထို ့ေနာက္ သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ ေလာင္းၾကရင္း ေရပံုးမ်ား ထားသည့္ ေနရာသို ့ေရာက္သြားၾကသည္။ ထို ့ေနာက္ ေရပံုးေတြ တစ္ပံုးျပီး တစ္ပံုးဆြဲက ဆက္ေလာင္းၾကသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိထား မိေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ကို အထူးအဆန္းသဖြယ္ ဝိုင္းၾကည့္ေနသည့္ လူမ်ားကို ေတြ ့လိုက္ရသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးလဲ ေရမ်ား စိုရႊဲျပီး ၾကြက္စုတ္ေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကျပီ။ ထို ့ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားၾကျပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္ကာ မရည္ရြယ္ပါဘဲ ျပိဳင္တူ ျပံဳးမိလိုက္ၾကသည္။ ထိုေန ့က ပိုးသားျဖဴ ဆိုသည့္ ေကာင္မေလးႏွင့္သူ ရင္ႏွီးခြင့္ ရလိုက္သည္။ ထိုမွ ေနာက္တဆင့္တက္ကာ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကျပီး ခုဆိုလွ်င္ သားေလးတစ္ေယာက္ပင္ ရေနၾကျပီ။

"ေမာင္... အဝတ္အစားမလဲေသးဘဲနဲ ့ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ေၾသာ္... ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး... ေမာင္တို ့ႏွစ္ေယာက္ စေတြ ့တုန္းက အေၾကာင္းေလးကို ျပန္စဥ္းစားေနမိတာ"
"ကဲပါ သြား... အဝတ္အစား အျမန္သြားလဲ... ဘုရားေပၚတက္ဖုိ ့ေနာက္က်ေနမယ္"
"အင္းပါ... အင္း... ခဏေလး... ေမာင္က ျမန္ပါတယ္"

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေလွကားေပၚ ေျပးတက္သြားသည့္ ေမာင့္ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ရင္း ထိုေန ့က အျဖစ္အပ်က္ေလးမ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိျပီး သူမ ျပံဳးမိသြားရသည္။ ထိုေန ့က ပေလကပ္ပုဆိုး၊ လည္ကတံုး လက္ရွည္ အျဖဴေရာင္ကို စမတ္က်က် ဝတ္လာျပီး ကေလးလူၾကီးေလး ဂိုက္ဖမ္းလာသည့္ ေမာင့္ကို ၾကည့္ျပီး အသဲယားလာသျဖင့္ စလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တရွဴးရွဴးျဖင့္ ေဒါသေတြ ထြက္ေနသည့္ ေမာင့္ကို ၾကည့္ျပီး သူမ ရယ္ခ်င္ေန ခဲ့မိသည္။ ေမာင္... စိတ္ဆိုးေနသည့္ ပံုကအလြန္ ရယ္ဖို ့ေကာင္းျပီး ခ်စ္စရာေလး ျဖစ္သည္။ ထိုစိတ္ဆိုးေနဟန္ေလးကို ၾကည့္ျပီး ေမာင့္ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္းဘဲ ခ်စ္မိသြားဟန္ တူသည္။ ထို ့ေနာက္ သူမတို ့ေက်ာင္းအျပီးတြင္ လက္ထပ္လုိက္ၾကျပီး ခုဆိုလွ်င္ သားေလး တစ္ေယာက္ပင္ ရေနျပီ။ သားေလးကို ထိုေန ့က အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ျပန္ေျပာျပမိေတာ့ သားေလးက ဘုရားေပၚသို ့လုိက္ပို ့ေပးရန္ ပူဆာလာသျဖင့္ ခုဘုရားသို ့သြားရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ တုိက္တုိက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီေန ့ကလဲ ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္းပြဲေန ့ျဖစ္ေနသည္။ သူမတို ့ႏွစ္ဦးအတြက္ ဖူးစာေရးနတ္က လက္ေဆာင္ေပးခဲ့သည့္ အမွတ္တရ ေန ့ရက္ေလး ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

10 comments:

  1. လာေရာက္ဖတ္ခဲ့ပါတယ္ အကုိေရ စာေရးက်ဲေနတယ္..

    ReplyDelete
  2. ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္း ဖူးစာ ဇာတ္အိမ္ေလး ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ ေမာင္ညီရဲေရ။ ၾကည္ႏူးစရာ ဇာတ္သိမ္းေလးမို႔ ေက်နပ္တယ္။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  3. ကုိယ္႔ရဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ထင္တာပဲ

    ReplyDelete
  4. ဇာတ္ကေရးလို႔ရေသးတာကို ခ်ံဳ႔ပစ္လိုက္တယ္ လူဇိုး....

    ReplyDelete
  5. ဇာတ္လမ္းေလးက ၾကည္နူးစရာေလးအကို...

    ReplyDelete
  6. ဒီလိုဇာတ္သိမ္းေလးဆို သေဘာက်တယ္..

    ReplyDelete
  7. ခ်စ္စရာေလးကြယ္ .. ေရးထားတာကလည္း ၾကည္ႏူးစရာေလး ..ဖတ္ျပီး ေက်နပ္သြားတယ္ ညီရဲေရ

    ReplyDelete
  8. ဇတ္လုိက္နဲ႔ မင္းသမားေတြ႕ၾကတဲ႔အခန္းကေတာ႔ ေမာင္ဘႀကိဳင္ဖလန္းဖလန္း ထသြားတယ္ ၾကည္ႏႈးစရာပဲ
    ငယ္ဘဝကုိလြမ္းမိသြားရဲ႕ကြာာာာာာ

    ReplyDelete
  9. မင္းသားနဲ႔မင္းသမီးေတြ႕ၾကတဲ႔အခန္းကိုေျပာထွာာ း) း)

    ReplyDelete
  10. ဒီလို ေပ်ာ္စရာ ေမတၱာဇာတ္လမ္းေလးေတြက ေလာကအလွက္ို ျဖည့္ေပးေနတာ ေသခ်ာပါတယ္ ...

    ReplyDelete