ဆႏၵမေစာၾကပါနဲ ့(တဂ္)

ခုတေလာ အလုပ္မ်ား နဲနဲရႈပ္ေနသျဖင့္ ဘေလာ့ေလးပင္ ဖုန္တက္မတတ္ ျဖစ္ေနျပီ။ အလုပ္မအားသျဖင့္ မိတ္ေဆြ အေဖာ္အေပါင္းတုိ ့ဆီကိုလဲ အသြားအလာ က်ဲသြားသည္။ ဒီိေန ့ေတာ့ အလုပ္ေလး အားတုန္းေလး ဖုန္ခါတဲ့ အေနနဲ ့တဂ္ပိုစ့္ေလး တစ္ပုဒ္ကို အားထုတ္လုိ ့ေရးလုိက္သည္။ ဒီပိုစ့္ေလးကို မမဝသုန္က တဂ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ပထမဆံုး ခုလို သတိတရနဲ ့တဂ္လာတဲ့ မမဝသုန္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါသည္။ ပိုစ့္ရဲ ့ေခါင္းစဥ္နာမည္ေလးက ဆႏၵမေစာၾကပါနဲ ့တဲ့။  ဒီေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္မိေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကို သြားသတိရမိ၏။ ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေလးျဖစ္သူ၏ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ရြာမွ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို ့ အေစာဆံုး အလုပ္သြားလုပ္ၾကသူမ်ားထဲတြင္ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ျဖစ္သည္။ သူစင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ လုပ္သည့္  အလုပ္က သေဘၤာမ်ားတြင္ ဆီျဖည့္သည့္ အလုပ္ျဖစ္သည္။ အလုပ္ခ်ိန္က ေလးရက္လုပ္ သံုးရက္နား ျဖစ္ျပီး သူ ့အလုပ္က သူလိုကိုယ္လိုပင္ သိပ္မထူးျခားေပ။ သို ့ေသာ္ သူက နဲနဲ လူရည္လည္ျပီး လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ ျဖစ္သျဖင့္ ရြာမွ လူမ်ားကို သူ ့အလုပ္တြင္ သြင္းေပးျခင္းျဖင့္ ပြဲခသေဘာမ်ဳိး အက်ဳိးေဆာင္ခမ်ား ရလာသည္။ အျခားေအးဂ်င့္ကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ပါ ခ်ိတ္ဆက္ျပီး ေအးဂ်င့္သေဘာမ်ဳိး လုပ္ကိုင္လာသည္။ သူ ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ ့တြင္ ေအးဂ်င့္ကုမၸဏီ တစ္ခုေထာင္လိုက္ျပီး သူ ့လုပ္ငန္းကို ခ်ဲ ့ထြင္ႏိုင္လာခဲ့သည္။

ထို ့ေနာက္ သူ ့အလုပ္မွ ထြက္လုိက္ျပီး စင္ကာပူႏုိင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ လုပ္ေနသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို ့အလည္ဗီဇာျဖင့္ သြားျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လာသူမ်ားကို ေနရာခ်ထားေပးျခင္း၊ ေအးဂ်င့္ကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ျခင္းမ်ားကို သူလုပ္သည္။ စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ အလုပ္မ်ားကို ေစာက္ခ်လုပ္ကိုင္ႏိုင္ရန္ အတြက္ ဆယ္တန္းေရာက္လာသည့္ သူ ့သားအေပၚတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ၾကီးၾကီး ထားခဲ့သည္။ သူ ့သားျဖစ္သူ ဆယ္တန္းတြင္ ေအာင္မွတ္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေအာင္လွ်င္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ပိုလီတက္ခုိင္းျပီး သူက အုပ္ထိန္းသူ အေနျဖင့္ ေနထိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒါဆိုလွ်င္ သူ ့အတြက္လဲ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြားမည္။ ထို ့ေၾကာင့္ သားျဖစ္သူ ဆယ္တန္းတြင္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ သူစီစဥ္ေတာ့သည္။ သူ ့သားကုိ နာမည္ၾကီး က်ဴရွင္တြင္ ထားျပီး နာမည္ၾကီး ဂိုက္မ်ားကုိ အိမ္ေခၚသင္ေစသည္။ သားျဖစ္သူကိုလဲ သူ ့အေပၚေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဘယ္ေလာက္ထားေၾကာင္းကို တဖြဖြေျပာျပီး ၾကိဳးစားရန္ တိုက္တြန္းေလ့ ရွိသည္။ သူ ့သား စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းလာတက္ဖို ့အတြက္ကိုလဲ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ထားသည္။ သုိ ့ေသာ္ သူ၏ ဆႏၵေစာမႈမ်ားက သားျဖစ္သူ အေပၚတြင္ ဖိအားမ်ား သက္ေရာက္ျပီး ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကို က်ေတာ့သည္။ ထိုအခါ သူစိတ္ပ်က္သြားသည္။ ထို ့ေနာက္ သားျဖစ္သူႏွင့္ သူ ့မိသားစုကို စိတ္ကုန္သြားသည္။ မိန္းမျဖစ္သူကုိလဲ ကြာရွင္းျပတ္စဲ လုိက္သည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ PRအမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္လုိက္ျပီး ထိုမွာပင္ အေျခခ် ေနထိုင္ေနျပီး သူ ့အလုပ္မ်ားကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ေနေတာ့သည္။ တကယ္က သူ ့ဘာသာသူ ဆႏၵေတြေစာျပီး သူေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာသည့္ေနာက္ ကိုယ့္အမွား ကိုယ္မျမင္ဘဲ သားႏွင့္ မိန္းမတို ့အေပၚကို အျပစ္ပံုခ်ျပီး သူက ကိုယ္လြတ္ရုန္း သြားျခင္းျဖစ္သည္။ သူသာ ဆႏၵေတြေစာျပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အၾကီးၾကီး မထားခဲ့လွ်င္ ျပႆနာက ထိုမွ်ေလာက္အထိ ၾကီးက်ယ္သြားမည္ မဟုတ္ေပ။

လူဆိုသည့္ အမ်ဳိးကလဲ ဆႏၵေစာတတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ခုခ်ိန္တြင္ လူတိုင္းနီးပါးက လက္ရွိ အေနအထားမ်ားေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္။ တိတိက်က် ေျပာရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ လူတိုင္းနီးပါး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ၾကီးၾကီးမားမား ထား၍ ဆႏၵေတြေစာျပီး ေျပာေနၾကသံေတြကိုလဲ ၾကားေနရသည္။ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ အသံမ်ားကို ၾကားရသလို နဲနဲလႈပ္တာနဲ ့ျပစ္တင္ေဝဖန္သံမ်ားက ညံလာသည္ကိုလဲ ေတြ ့ျမင္ေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့သည့္ ကိစၥေတြကို ဘာေၾကာင့္ ဆိုျပီး စဥ္းစားၾကည့္ဖူးခဲ့သည္။ သို ့ေသာ္ စဥ္းစားၾကည့္ရံု သက္သက္သာ ျဖစ္ျပီး ေကာင္းသည္ဆိုးသည္ကို မေဝဖန္ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ မိမိေျပာမိလိုက္သည့္ စကားတစ္ခြန္းက ကိုယ္က်ဳိးစြန္ ့အနစ္နာခံျပီး ျပည္သူ ့အက်ဳိးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေဝဖန္မိသလို၊ အျပစ္တင္ ေစာမိသလုိ ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္မိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူတို ့လဲ သူတို ့၏ အလုပ္ကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္မည္။ ဒါကိုကိုယ္က နားမလည္ဘဲ ကုိယ့္မိသားစု၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ကုန္းရုန္းလုပ္ေနျပီး ညဘက္ အနားယူခ်ိန္ေရာက္မွ ကြန္ျပဴတာေလးဖြင့္ ဟိုေအာ္၊ ဒီေအာ္ျဖင့္ ေဝဖန္ေနျခင္းမ်ဳိးက မျဖစ္သင့္ဟု ထင္မိသည္။ သူတို ့လဲ ကိုယ္က်ဳိးစြန္ ့အနစ္နာခံျပီး သူတို ့တတ္ႏိုင္သေလာက္ထိ အေကာင္းဆံုးကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကမည္ဟု ယံုၾကည္မိသည္။ ဒါကို ကိုယ္က ဆႏၵေတြေစာ ရယူခ်င္တာေတြ မ်ားျပီး ဟိုေအာ္၊ ဒီေအာ္၊ ဟိုဟာေတာင္း ဒီဟာေတာင္းျခင္းမ်ားက သူတို ့အေပၚ ဖိအားမ်ား သက္ေရာက္သြားျပီး လုပ္ရကိုင္ရ ခက္ခဲေစမည္ကိုလဲ စိုးရိမ္မိသည္။ တကယ္က ကုိယ္မလုပ္ႏိုင္တာကို တကယ္လုပ္ေနၾကသူမ်ားကို ကိုယ္က ကူညီေထာက္ပံသင့္သည္။ ေဝဖန္ျပစ္တင္ေနမည့္ အစား အားေပးေဖးကူလုိ ့ေျပာင္းလဲလာမည့္ အသီးအပြင့္မ်ားကို ေမွ်ာ္ေနသင့္သည္ မဟုတ္ပါလား...။