ဒီဇင္ဘာ ပိတ္ရက္မွာ ဘာလုပ္မယ္(တဂ္)

ခုတေလာ အလုပ္ေတြ က်ေနသည့္ အတြက္ လူလဲ မနားရ ျဖစ္ေနသည္။ ဒီဇင္ဘာ ခရစ္စမတ္ႏွင့္ New Year တြင္ Shut Down ရွိေသာေၾကာင့္ ဒီဘက္ရက္ေတြမွာ အလုပ္ေတြကို ၾကံဳးရုန္း လုပ္ေနၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ Shut Down ရွိသည္ဆိုမွ ေၾသာ္... ဒီဇင္ဘာ ခရစ္စမတ္ေတာင္ နီးလာျပန္ပါေရာလားဟု ေတြးမိသည္။ အလုပ္က တရုတ္ေတြကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ခရစ္စမတ္တြင္ ဟိုဟာလုပ္မယ္ ဒီဟာလုပ္မယ္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ျပန္မယ္၊ ထိုင္ဝမ္ႏိုင္ငံသြားမယ္၊ ေဟာင္ေကာင္းသြားမယ္ ေျပေနၾကသည္။ ျမန္မာ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ မေလးရွားႏုိင္ငံကို အလည္သြားၾကမည္ ေျပာၾကသည္။ မိမိလဲ ဒီဇင္ဘာ ခရစ္စမတ္ႏွင့္ New Year တြင္ ဘာလုပ္မလဲဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည့္မိသည္။ အေျဖက ထြက္မလာ ဟိုအရင္ ႏွစ္ေတြကလိုဘဲ ထံုးစံအတိုင္း ဘာအစီအစဥ္မွ ရွိမေနေပ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ Boon Lay တြင္ ေနသည့္ အစ္ကို ့အိမ္ကို ေရာက္ေနမည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဒါကလဲ ပိတ္ရက္တိုင္း သြားေနၾက ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အထူးအဆန္း ျဖစ္မေနေပ။ ထို ့ေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ဒီဇင္ဘာလဲ အရင္ႏွစ္ေတြလုိဘဲ မသိလိုက္ မသိဘာသာ ေက်ာ္သြားျဖစ္ဖို ့က မ်ားေနသည္။ ဒါကလဲ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲတြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု ထင္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝတြင္ ခရစ္စမတ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အမွတ္ရစရာက ရွိေတာ့ရွိသည္ ဒါေပမယ့္ ရွားသည္ဟု ေျပာရမည္ ျဖစ္သည္။

ခရစ္စမတ္ ဆိုသည္က ငယ္ဘဝတြင္ ဒီဇင္ဘာ ပိတ္ရက္ႏွင့္အတူ ေျပးရင္းလႊားရင္း မသိလိုက္ မသိဘာသာ ေက်ာ္ျဖတ္သြားျဖစ္သည္က မ်ားသည္။ အရြယ္ေလး ေရာက္လာေတာ့ အထက္တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝတြင္ သၾကၤန္တို ့သီတင္းကၽြတ္တို ့လို တကူးတကၾကီး ခရစ္စမတ္ေရာက္ရင္ ဘာလုပ္မည္ဟု ၾကိဳတင္ စီစဥ္ထားျခင္း မရွိေသာ္လဲ ခရစ္စမတ္ေန ့ေရာက္ရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီး ဟာ... ဒီေန ့ခရစ္စမတ္ေန ့ဘဲ တို ့ေတြ တစ္ခုခု လုပ္စားၾကရေအာင္ဟု ဆိုကာ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္စား ျဖစ္ေလ့ ရွိၾကသည္။ ခရစ္စမတ္ေန  ့ေရာက္လွ်င္ ၾကက္သားကာလသားခ်က္ ခ်က္စားၾကျခင္း၊ ၾကာဇံဟင္းခါး ခ်က္စားၾကျခင္း၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ေပါင္းစားၾကျခင္း စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခု လုပ္စားျဖစ္ၾက၏။ သူတို ့ရိုးရာျဖင့္ မဟုတ္ေသာ္လဲ ကိုယ့္ရိုးရာျဖင့္ ခရစ္စမတ္ေန ့မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ျဖစ္ေလ့ ရွိခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စုကာ ဂီတာတီးသည့္သူကတီး၊ ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္သည့္ သူကေၾကာ္၊ ကစားသည့္သူက ကစားျဖင့္ အလြန္ေပ်ာ္ဖုိ ့ေကာင္းလွသည္။ အလုပ္မလုပ္ခ်င္သျဖင့္ ေရသာခိုျပီး ခိုးအိပ္ၾကသူမ်ားကို အိုးမည္းသုတ္ျခင္း၊ ခ်မ္းေအးလွသည့္ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းတြင္းၾကီးတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူ၏ အဝတ္အစားမ်ားကို ခိုးခၽြတ္ျခင္း၊ ေရေလာင္း၍ ႏႈိးျခင္း စသည္ျဖင့္ စၾကေနာက္ၾကသည္မွာ အလြန္ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းလွ၏။ ဒါေတြက ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရႏုိင္ေတာ့တဲ့ အေပ်ာ္ေလးမ်ား ျဖစ္၏။ ခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလဲ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီနဲ ့တကြဲတျပားစီ ျဖစ္ေနၾကျပီျဖစ္သည္။ တကယ္ျဖစ္ႏုိင္မယ္ ဆုိရင္ အဲဒီလို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့တစ္ေခါက္ေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးသည္။

  

ခရစ္စမတ္နဲ ့ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ထားခဲ့ေလ့ မရွိေပမယ့္လုိ ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ဖုိ ့ေကာင္းျပီး စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရတဲ့ ခရစ္စမတ္ေန ့ေလး တစ္ေန ့ ရွိခဲ့ဘူးသည္။ ထိုေန ့က ကၽြန္ေတာ္နဲ ့အတန္းတူတက္သည့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ခရစ္စမတ္ သူတို ့ရြာကို အလည္လုိက္ခဲ့ဖို ့ေခၚသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လဲ အလည္ေရာက္သြားျဖစ္သည္။ သူကကၽြန္ေတာ္တို ့ရြာနဲ ့နဲနဲလွမ္းတဲ့ ရြာသစ္ကုန္းရြာက ခ်င္းလူမ်ဳိး ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူတို ့တစ္ရြာလံုး ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ျပီး ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဧရာဝတီျမစ္ ေနာက္ဘက္ကမ္း ရခိုင္ဘက္ကို သြားတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ား ေနထိုင္သည့္ ခ်င္းရြာမ်ားရွိသည္။ တခ်ဳိ ့ရြာမွ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ား ဆိုလွ်င္ ဗမာစကားကိုပင္ ေကာင္းေကာင္း မေျပာတတ္ၾကေပ။ သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္တို ့ရြာတြင္ ေစ်းလာဝယ္ရင္း ၾကံဳသျဖင့္ ေခၚေသာေၾကာင့္ အစီအစဥ္မရွိဘဲ လိုက္သြားျဖစ္ျခင္း ျဖစ္၏။ သူတို ့ကေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ခရစ္စမတ္ပြဲကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခမ္းခမ္းနားနားကို က်င္းပၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သိုေသာ္ ျမိဳ ့ၾကီးျပၾကီးမ်ားမွ ခရစ္စမတ္ပဲြမ်ားကဲ့သုိ ့ ခမ္းခမ္းနားနားၾကီး က်င္းပျခင္းမ်ဳိးလဲ မဟုတ္ေပ။ သူတို ့ရြာဓေလ့ျဖင့္ သူတို ့ပြဲေတာ္ကို ရိုးရိုးေလး က်င္းပၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ခရစ္စမတ္တြင္ သူတို ့ရြာမွ အိမ္မ်ားတြင္ အလွဴလုပ္ပံုက တမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ဝက္သားဟင္းကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ဧည့္သည္မ်ားကို ေကၽြးျခင္းျဖစ္သည္။ တတ္ႏုိင္သည့္ အိမ္မ်ားက ဝက္ႏွစ္ေကာင္၊ သံုးေကာင္၊ စသျဖင့္ ေပၚၾကသည္။ ထို ့ေနာက္ သူတို ့လွဴသည့္ အလွဴကို အိမ္ေရွ့တြင္ ဝက္ေခါင္းမ်ား ခ်ိတ္ဆဲြျခင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေလ့ ရွိၾကသည္။ ဝက္ႏွစ္ေကာင္ လွဴလွ်င္ ဝက္ေခါင္း ႏွစ္ေခါင္း၊ ဝက္သံုးေကာင္ လွဴလွ်င္ ဝက္ေခါင္းသံုးေခါင္း စသည္ျဖင့္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေလ့ ရွိၾကသည္။ ထိုေန ့က ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ ့ခ်က္ထားတဲ့ ဝက္သားဟင္းကုိ တဝၾကီး စားေသာက္ခဲ့ရသည္။ သံုးထပ္သား၊ ဝက္သားခ်က္၊ ဝက္သားေၾကာ္၊ ဝက္ကလီစာ၊ ဝက္အူမၾကီးဟင္း၊ ဝက္ေျခေထာက္စြပ္ စသည့္ တျခားတျခားေသာ ကၽြန္ေတာ္ မမွတ္မိေတာ့သည့္ ခ်က္နည္းျဖင့္ ခ်က္ထားသည့္ ဝက္သားဟင္းမ်ားကို  ဗိုက္ၾကီးကားေနေအာင္ စာခဲ့ရသည္ကုိ မွတ္မိေသးေတာ့သည္။ 

ညဘက္ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းညတြင္ မီးဖိုၾကီးမ်ားဖိုကာ ဂစ္တာေတြ ဝုိင္းဖြဲ ့တီး၊ သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ္ဖုိ ့ေကာင္းခဲ့သည္။ ရြာထဲမွ ကာလသား လူငယ္မ်ားစု၍ တစ္အိမ္ဝင္၊ တစ္အိမ္ထြက္၊ တစ္ရြာဝင္ တစ္ရြာထြက္ျဖင့္ ဂစ္တာတီး၊ သီခ်င္းဆိုျပီး အလွဴခံၾကသည္မွာလဲ အလြန္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလွသည္။ မီးပံုေဘးတြင္ ဂစ္တာတီး၊ သီခ်င္းဆိုရင္း အျမည္းအလွ်ံအပယ္ျဖင့္ ဆန္အရက္ေလး ေသာက္ရင္း အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာေလးမ်ားက  ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ေလး ျပန္ေရးျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တကယ္က ထိုထက္မက အမ်ားၾကီး ေပ်ာ္ဖုိ ့ေကာင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၾကာျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လဲ အားလံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္မမွတ္မိေတာ့ေခ်း။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့  ခရစ္စမတ္အတြက္ တကူးတက အစီအစဥ္ ဆြဲထားေလ့ မရွိခဲ့ေသာ္လဲ ထိုကဲ့သို ့ ၾကိဳတင္ မစီစဥ္ထားေပမယ့္ အမွတ္ရစရာ ခရစ္စမတ္ေလးေတြ ရွိခဲ့သည္ ဆိုသည္ကို ေျပာျပခ်င္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝတြင္ ခရစ္စမတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည့္ စိတ္ကူးေလးမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ႏွင္းျဖဴျဖဴေလးမ်ား တဖဲြဖဲြက်ေနသည့္ ႏွင္းေတာထဲတြင္  ေလွ်ာက္သြားခ်င္သည့္ စိတ္ကူးေလးမ်ား ငယ္စဥ္ကတည္းက ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္ႏွစ္သက္ သေဘာက်သည့္ မိုးဖြဲဖြဲေလးမ်ား ေအာက္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ႏွင္းမ်ား တဖြဲဖြဲ က်ဆင္းေနသည့္ ႏွင္းေတာထဲတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရလွ်င္ ဘယ္လုိ ေနမလဲဟု ေတြးၾကည့္မိဖူးသည္။ သို ့ေသာ္ ဒီေန ့ဒီအခ်ိန္ထိေတာ့ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏုိင္ေသးေပ။ အခြင့္ရရင္ေတာ့ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ၾကံဳဖူးခ်င္ပါေသးသည္။ တစ္ေယာက္ေသာ သူရဲ ့လက္ကို တြဲျပီး ႏွင္းေတာထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ဘယ္လုိ အရသာ ရွိတယ္ဆုိသည္ကိုေပါ့။ ဒါေတြက ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္မက္ပမာသာ ရွိေနသည္။ ဘယ္ေတာ့မွ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္မည္ကိုလဲ ကုိယ္ကုိယ္တိုင္က မေရမရာ ရွိေနသည္။ ဒီဇင္ဘာႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနသည္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒီႏွစ္ဒီဇင္ဘာကလဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ မသိလိုက္ မသိဘာသာ ေသာက္ရင္းစားရင္း ေက်ာ္ျဖတ္သြားဖုိ ့မ်ားေနသည္။

မွတ္ခ်က္။    ။ ဒီပိုစ့္ေလးကို ညီမေလး တစ္ေယာက္လုိ ခင္ရသည့္ ညီမငယ္ ကန္ဒီတဂ္ထားသျဖင့္ မရွိမဲ့ ရိွမဲ့အမွတ္တရေလးမ်ားထဲမွ ျဖစ္ညွစ္ေရးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ခုလုိ သတိတရျဖင့္ တဂ္ခဲ့သည့္ ညီမငယ္ ကန္ဒီကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ အားလံုးဘဲ ေပ်ာ္စရာ ခရစ္စမတ္ေန ့ေလး ျဖစ္ဖုိ ့ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။